Burmistrz Felinski-zbawca czy pozer?

Wszystko zaczęło się kilka lat temu, za rządów Leszka Gryciuka. Wtedy to skarbnik gminny Hubert Zyskowski zaproponował mu zatrudnienie ambitnego, młodego człowieka, pracownika ruciańskiego rybołówstwa . Zatrudniony tam młody człowiek, zwoził połowy z poszczególnych gospodarstw rybackich i przesypując skrzynki lodem ustawiał w bunkrze-lodowni ruciańskiego rybołówstwa. Gryciuk nowego, szukającego awansu społecznego człowieka przyjął i na początek obsadził nim kasę urzędu miasta. Bo i taka kiedyś w urzędzie była. Ja poznałem go w prozaicznych acz ciekawych okolicznościach.Wystawiał mi zlecenia na 638zł za emitowanie i nadzór nad Gminnym ABC.Do pierwszej scysji między mną a nim doszło przy wystawianiu kolejnego zlecenia, kiedy to coś burknął na mój temat, po czym spuścił głowę na leżące przed nim dokumenty.Wtedy, po raz pierwszy i ostatni, powiedziałem mu, że będzie lepiej dla niego, jak się zajmie siedzącą w sąsiednim pokoju młodą mężatką, o której względy skutecznie zabiegał, a mnie sobie odpuścił. Tak będzie dla niego zdrowiej i dużo, dużo bezpieczniej. Spurpurowiał, szeroko otworzył usta przesuwając w moją stronę kwit do podpisania. Od tej chwili, niczego nie komentował a ja nie zawracałem uwagi na stosunki jakie go łączą z ładną szatynką z sąsiedniego pokoju.Jużci, pół roku później, dowiedziałem się, że do podobnego starcia doszło miedzy nim a… promotorem jego zatrudnienia. Ten odparował Piotrowi Felińskiemu podobnie jak ja i też na długie lata miał go z głowy. Bliżej natomiast, poznałem go podczas spotkań wyborczych w moim domu, gdzie w trójkę z Leszkiem Gryciukiem opracowywaliśmy strategię wyborczą. Z rozmów wynikało, przynajmniej na początku, że Feliński siebie jako burmistrza nie widział. Zadowalało go objęcie funkcji kierownika ZUKu, bo raz go z biedy wyprowadzał i znał się na tym jak nikt. Druga sprawa -jak zobaczył kto startuje – zwątpił. Był nowy - a tu same tuzy. Tak czy inaczej, miał powody by konkurencji się obawiać. Przy którymś z kolei spotkaniu, słyszę od Gryciuka, że Feliński mu powiedział, że chyba zrezygnuje. Oczekiwał na reakcję -rywala do tronu - a ten, ze stoickim spokojem odpalił : - Piotruś zrobisz jak zechcesz. Widać, przemyślał i postanowił!!! Dziś wiemy jak. Zdaniem lokalnych analityków, źle zrobiliśmy obdarzając Felińskiego zaufaniem, bez zgłębiania jego natury, przekonani, że większego bagna jak poprzednik nie zostawi a za przysługę mu uczynioną - odpłaci uczestnikom sukcesu dobrą monetą.Niestety.Dlatego przychylam się do tych, którzy twierdzą, ze z Felińskim trzeba było przed współpracą spisać wstępne warunki oczekiwań. Żeby strony wiedziały czego się od nich oczekuje. Dziś problemu Felińskiego by nie było. Tylko, właśnie! Kto to mógł przewidzieć. W człowieka nie wejdziesz. Sam fakt którym epatował, że on z niektórymi osobami współpracy nie widzi, powinien dać konkurentom wiele do myślenia. Wtedy też, zawarować, że skoro nie pasuje ci nasza Jaśka, Heniek czy Baska – twoja wola. ALE w zamian, MY nie widzimy żadnego Opalaszka. A tak, mamy jeden wielki cyrk. Nie dość, że z opozycji opalachowej w sensie powyborczym, nikt się przy Felińskim nie ostał, to o ironio, z tego co się ostało to ….opalachowa spuścizna.Od tego zaczęło się piekło. To przelało czarę goryczy. Ale może to musiało tak się potoczyć, żeby inni przejrzali na oczy... cdn