Pierwsza, pozbawiona polityki

To pierwsza, tak ciekawa, masowa uroczystość w Rucianem Nidzie. Piszę ciekawa, bo zgromadziła znaczną liczbę gapiów. Chwała Przemkowi Ronkiewiczowi należy się, zasłużenie. Na pewno bardziej, jak za zimowy spływ kajakowy, naszemu rzecznikowi.Ale, ale. Nie chcę słyszeć, że jego pomysł neguję. To też jakiś sposób, na promowanie gminy. Tyle tylko, że Ronkiewicz bardziej się przyłożył. Efektem tego frekwencja. Nie wnikając, kto swoją obecnością, ową uroczystość zaszczycił. Przyznaję, że to od początku do końca była trafiona decyzja. Oczywiście, nie znaczy, że na tym, możemy temat zamknąć. Bo, tu naprawdę zakotwiczyło na lata, kilkanaście wartościowych postaci.Tak, wartościowych, nie celebrytów. Których w przyszłości nie będziemy się wstydzić. One będą nas promować, samym faktem, że na naszej ziemi są obecne. Nie będę ich wymieniał z nazwiska, bo każdy te postacie zna, lub o nich słyszał. Nie chcę, by było to odbierane tak, że za życia ich namaszczam. Choć szczególną estymą, darzę Janka Pietrzaka z Krzyży, usadowionego na byłej posesji Nosków. Za jego cięty dowcip. W latach siedemdziesiątych, na jego tekstach, pobierałem lekcje swojej wyrazistości pisania..Wtedy w "Echach Piskich". To były czasy. Ale wkraczam ze wspomnieniami, a tu sprawa bardziej dzisiejsza.. Tak czy inaczej, dobrze się stało, że Agnieszkę uhonorowano. Bez względu na przebąkiwania, że należało zrobić to z czegoś bardziej bogatego.Nie z cementu. Kochani.To nie bogactwo, odegrało największą rolę w życiu Osieckiej.A normalna ludzka przyzwoitość. I Niech Tak Zostanie. EAP